Καλημέρα, καλή εβδομάδα, καλό μήνα, καλή χρονιά!
Πόσα παιδικά νέα να διαχειριστεί κανείς ταυτόχρονα… Νέα, νέα, νέα…
Για δώρα, γιορτές, φλουριά, βόλτες, γλυκά (αχ, και να είχαμε ένα τώρα!)… 
Και κάπου ανάμεσα στο τεστ γλώσσας, στα νέα, στα φαγητά του σχολείου, ήρθε το… ξεστόλισμα: «Ο καθένας να μαζέψει από ένα χριστουγεννιάτικο στολίδι και να μου το φέρει, παρακαλώ!»
Έτσι, έφυγαν: ο Άη Βασίλης, οι τάρανδοι, τα φωτάκια, οι γιρλάντες, ο χιονάνθρωπος, τα δώρα, το δέντρο…
Ας είναι… άλλωστε αυτά ήταν τα πρώτα νέα μόνο. Το τεστ και τα δώρα ήταν τα επιφανειακά. Αύριο θα μιλήσουμε για τα ουσιαστικά…
Για το αν κάναμε αυτά που είχαμε για το σπίτι: Επανάληψη των γραμμάτων, των λέξεων, μα πιο πολύ είχαμε να σκεφτούμε… το πώς συμπεριφερόμαστε, τι ζητάμε, πώς μιλάμε…
Πήραμε, άραγε, κάποια σημαντική απόφαση; Όχι απ’ αυτές που τις διατυμπανίζουμε, απ’ αυτές που τις πράττουμε.
Surprise me! 
Κυρία, Κυρία! Να πω; 