Με χρονοκαθυστέρηση (
), ξεκλέψαμε λίγο χρόνο για να γράψουμε κάτι για προχθές…
Την Τρίτη, λοιπόν, που ήταν η Παγκόσμια ημέρα βιβλίου, μπορεί να μην ανοίξαμε βιβλίο (σχολικό), αλλά γεμίσαμε τη μέρα μας με αρκετές δραστηριότητες σχετικές με βιβλία. Ήταν το δικό μας βιβλιοparty! 
Για παράδειγμα, εδώ βλέπουμε το τέλος του αγαπημένου μας παιχνιδιού (τύπου debate, όχι ακριβώς). Δεν ξεκινήσαμε έτσι τη μέρα μας, ωστόσο νομίζω πως εδώ ήταν που το χαρήκαμε λιγάκι παραπάνω!
Το concept ήταν πως έχω μπει στο βιβλιοπωλείο τους (οι μαθητές ήταν βιβλιοπώλες) και θέλω να αγοράσω ένα από τα δύο βιβλία για δώρο, αλλά δεν ξέρω ποιο να διαλέξω. 
Είχαμε βιβλία από την ίδια συγγραφέα, του ίδιου εκδοτικού οίκου και παρόμοιο ηλικιακό target group, ώστε να εστιάσουμε στις λεπτομέρειες.
Χωριστήκαμε σε δύο ομάδες και η κάθε μία διάβαζε το ένα βιβλίο που της έλαχε, της αγαπημένης Λότης Πέτροβιτς, από αυτά που βλέπουμε στη φωτογραφία. Σε κάθε σελίδα άλλαζε ο αφηγητής, ώσπου διαβάσαμε γύρω στις 15 σελίδες ανά ομάδα.
Δε χρειαζόταν να έχουν διαβάσει περισσότερο, αφού οι πρώτες σελίδες είναι αρκετά αναγνωριστικές μεν, σημαντικές δε, ώστε να τραβήξουν το ενδιαφέρον ενός αναγνώστη. Άλλωστε, πολλοί εκδοτικοί μοιράζονται δωρεάν στο ίντερνετ τις πρώτες σελίδες αρκετών βιβλίων, ακριβώς για αυτόν τον λόγο.
Στη συνέχεια, τα μέλη κάθε ομάδας συζήτησαν τι κατανόησαν και πώς θα μπορούσαν να παρουσιάσουν το βιβλίο τους. Έπειτα, σηκωνόταν ένας ή δύο από κάθε ομάδα και μας περιέγραφαν το περιεχόμενο και τα συναισθήματα που τους είχε προκαλέσει το βιβλίο τους, όμως δε μας τα έλεγαν όλα από την αρχή, ώστε να σημειώνω όσα ακούω σε τίτλους και να σκέφτομαι ποιο με προσελκύει περισσότερο και γιατί.
Έτσι, μιας και δε θυμόμουν καλά το ένα βιβλίο και το άλλο δεν πρέπει να το έχω διαβάσει (Σοοοοκκκ!), θεωρώ πως ήταν πιο εύστοχες οι ερωτήσεις μου. Επομένως, μετά από 3 φορές πραγματικής επιχειρηματολογίας από κάθε ομάδα, ήρθε η ώρα να αποφασίσω…
Το κουδούνι χτύπησε και τους είπα πως θα το σκεφτώ ακόμα λίγο. Κάποιοι έμειναν για λίγο μέσα στην τάξη, ώστε να μου δώσουν κι άλλα hints, κάποιοι πίστευαν πως δε μου άρεσε το δικό τους και «παρέδωσαν τα όπλα», ενώ κάποιοι φυσικά νοιαζόταν κυρίως για το διάλειμμα (κατανοητόοο 
)…
Όταν ξαναβρεθήκαμε, αγωνιούσαν για την επιλογή μου, όμως αυτή τη φορά δεν επέλεξα ένα από τα δύο, παρόλο που υποτίθεται πως με τέτοιο σκοπό είχα εισέλθει στο κατάστημα. Άρα αφού δεν ήξερα ποιο να διαλέξω, μάλλον σημαίνει πως πήγε αρκετά καλά, αν και τα έχουμε πάει και καλύτερα, από άποψη επιχειρηματολογίας. Όσο για τη συνεργασία, αν και σε μία από τις δύο ομάδες υπήρξαν θέματα διαχείρισης συμπεριφοράς των μελών από τους υπόλοιπους, και κατ’ επέκταση αργοπορία, κατάφεραν να τα επιλύσουν και να προχωρήσουν στη διαδικασία. Δυστυχώς δε συμμετείχαν όλοι αρκετά, όμως σε άλλες δραστηριότητες και με το παραπάνω!
Στόχος επετεύχθη, I think! #Yay ❤
Κυρία, Κυρία! Να πω; 