Μια εικόνα ίσον χίλιες λέξεις. Μια χαρούμενη εικόνα ίσον χίλιες χαρούμενες λέξεις. Μα μια χαρούμενη εικόνα, γεμάτη παιδιά, ίσον χίλια συναισθήματα! ❤️
Η ευχή «Καλή σχολική χρονιά!» ξεκινάει την 1η Σεπτεμβρίου κάθε έτους και λέγεται συνέχεια, από μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικούς, με αποκορύφωμα την ημέρα του αγιασμού, αλλά και λίγες μέρες μετά από αυτή φυσικά. Αλλά τι εννοούμε άραγε όταν το λέμε;
Συνάδελφοι που ρωτήσαμε, μας είπαν πως εννοούμε πολλά διαφορετικά και ταυτόχρονα τίποτα συγκεκριμένο. Άλλωστε τι το συγκεκριμένο μπορεί να έχει μία καλή σχολική χρονιά; Μαθητές που διαβάζουν; Καταρτισμένους συναδέλφους; Εξοπλισμό που μας λύνει τα χέρια; Γονείς που συνεργάζονται; Συνεννοήσιμο διευθυντή;
Για να αναρωτηθούμε… Σίγουρα η ευχή για καλή σχολική χρονιά, όπως τη λέγαμε μέχρι πρόπερσι τον Σεπτέμβρη, δεν περιείχε μάθημα εξ αποστάσεως, μάσκες και αποστάσεις. Όμως ας το δούμε ως κάτι που αναγκαστήκαμε να κάνουμε για να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα. Το κάναμε και το καταφέραμε σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό απ’ ό,τι περιμέναμε, αλλά σίγουρα αυτό δεν ισχύει για όλη τη χώρα, όλα τα σχολεία και τα τμήματα. Υπήρχαν πολλά προβλήματα, κυρίως τεχνικά, που δεν μπορούσαν να λυθούν και δεν εξαρτώνταν από εμάς. Αυτό από μόνο του δεν είναι επιχείρημα για το τι τελικά εννοούμε με τη συγκεκριμένη ευχή, είναι σίγουρα όμως παράδειγμα για το πόσο σημαντική είναι η προσαρμογή, όπως στο σχολείο, έτσι και στη ζωή.
Αλλά ας μην το πάμε μακριά ακόμη. Όλοι οι εκπαιδευτικοί γνωρίζουν πως οι μαθητές είναι τα πιο ευπροσάρμοστα πλάσματα, καθώς βρίσκονται σε ανάπτυξη και είναι αυτό που λέμε «σφουγγάρια», δηλαδή απορροφούν ό,τι καινούργιο τους παρουσιάζεται από τα ερεθίσματα που έχουν. Αν δεν έχουν όμως; Σίγουρα υπάρχουν εξαιρέσεις, όπως παιδιά που δεν αντέχουν τις αλλαγές στο πρόγραμμά τους, π.χ. άτομα με σύνδρομο Άσπεργκερ, όμως σε γενικές γραμμές, η προσαρμογή είναι ένα εφόδιο που αν δεν το έχουμε στον νου μας ως κάτι σημαντικό να διδαχτεί στα παιδιά, σημαίνει ότι ούτε εμείς τα πάμε πολύ καλά με αυτό και μάλλον δε θα έχουμε μια τόσο καλή σχολική χρονιά.
Έτσι, «καλή» θεωρούμε μια σχολική χρονιά, όταν υπάρχει προσαρμογή στο εκάστοτε περιβάλλον και τις συνθήκες του, ανάλογα βέβαια και τα ερεθίσματα. Δηλαδή το να μπορούμε ανά πάσα στιγμή να ασχοληθούμε με αυτό που μας έρχεται και όχι με αυτό που έχουμε προγραμματίσει – βέβαια αυτό δε σημαίνει πως δεν έχουμε πρόγραμμα! Ίσα ίσα! Αν δεν έχουμε πρόγραμμα, δε θα υπάρχει ποτέ ευκαιρία να μάθουμε να προσαρμοζόμαστε.
Αλλά ακριβώς αυτό κάνουν τα ερεθίσματα ή αλλιώς οι προσλαμβάνουσες. Μας δίνουν συνεχώς νέες πληροφορίες για νέα περιβάλλοντα που δεν είχαμε ξαναζήσει, κάνοντάς μας να βλέπουμε καινούργια πράγματα και δημιουργώντας εμπειρίες στον εγκέφαλό μας, με αποτέλεσμα να μπορούμε να δούμε με «άλλη ματιά» -ή από διαφορετική οπτική- κάτι που μας συμβαίνει και φυσικά να αντιδράσουμε διαφορετικά, δηλαδή να προσαρμοστούμε, να μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στις νέες απαιτήσεις που μας ζητούνται.
Σας μπερδέψαμε; Σας θυμίζει κάτι; Σίγουρα η προσαρμογή είναι ένα μεγάλο, πολύ σημαντικό κεφάλαιο που αφορά τη διαπαιδαγώγηση και αυτό που ονομάζουμε βιωματική μάθηση, δηλαδή το να γίνεται μάθηση μέσα από το να αλληλεπιδρούμε και στην ουσία από το να ζούμε κάτι.
Θα αναπτύξουμε περισσότερο σε επόμενο άρθρο, αλλά η ερώτηση -πιστεύουμε- έχει απαντηθεί.
Καλή σχολική χρονιά, λοιπόν!
Κυρία, Κυρία! Να πω; 