Η αγάπη

Η αγάπη. Αχ, η αγάπη! Όνομα, ουσιαστικό, αφηρημένο, μα με την πιο ουσιαστική και περιεκτική έννοια όλου του κόσμου.

Σήμερα, την τελευταία ώρα, φυσικά δεν κάναμε εργαστήρια δεξιοτήτων, όπως έγραφε στο πρόγραμμα. Δεν κάναμε γλώσσα ούτε μαθηματικά. Κάναμε συζήτηση σχετικά με την αγάπη… άλλωστε υπάρχει κάτι πιο σημαντικό;

Είπαμε πως σήμερα είναι πολύ σημαντική μέρα, καθώς είναι παγκόσμια ημέρα, δηλαδή γιορτάζει όλος ο κόσμος, όλες οι πόλεις κι όλες οι χώρες, για κάποιον σημαντικό λόγο. Γιορτάζει την αγάπη.

Τι είναι, όμως, αγάπη; Είναι να κάνουμε δώρα, ζωγραφιές, αγκαλιές; Είναι να αγαπάμε; Είναι να προσφέρουμε, να δίνουμε, να χαμογελάμε; Είναι να βοηθάμε, να προσέχουμε τον άλλον, να νοιαζόμαστε; Είναι να του παίρνουμε σοκολάτες από το κυλικείο; (κάποιες από τις απαντήσεις των παιδιών)

Ναι, είναι όλα αυτά. Κι ακόμα πιο πολλά. Κι άλλα, κι άλλα… και τόσα άλλα. Είναι να τον αφήνουμε ελεύθερο να αγαπάει ό,τι θέλει, ακόμα κι αν δεν το αγαπάμε εμείς. Είναι να τον αφήνουμε να κάνει ό,τι επιλέγει, ακόμα κι αν δε συμφωνούμε («όχι, όμως, αταξίες, κυρία!»), και να τον στηρίζουμε στην επιλογή του αυτή.

Να μη θέλουμε να του λέμε τι να κάνει, αλλά να του λέμε να κάνει ό,τι θέλει. Να μην τον πιέζουμε, να του δίνουμε χώρο, χρόνο και να τον ακούμε.

Γι’ αυτό, συμφωνήσαμε πως «κάθε σήμερα θα αγαπώ λίγο παραπάνω από χθες και κάθε αύριο θα αγαπώ λίγο παραπάνω από σήμερα. Θα προσπαθώ να το δείχνω και θα το φωνάζω! Θα είμαι εδώ για πάντα και θα σε στηρίζω» – φράσεις που είπαμε πως θα πούμε σήμερα σε όποιον αγαπάμε και πιο πολύ σ’ αυτούς που μας αγαπάνε!

Γιατί η αγάπη είναι η πιο ωραία λέξη του κόσμου και η πιο ξεκάθαρη. Περιέχει μέσα της όλα τα ρήματα, όλα τα συναισθήματα, καθετί μαγικό που μπορεί να αποτελέσει κινητήριο δύναμη και να σε κάνει να χαμογελάς, ό,τι εμπόδιο κι αν συναντάς.

Δεν είναι κάτι που δεν πιάνεται και δε φαίνεται και το καταλαβαίνεις μόνο από τα αποτελέσματα της δράσης του. Δεν είναι σαν το ρεύμα, που αν δε δεις αναμμένη λάμπα, δεν μπορείς να πιστέψεις ότι υπάρχει… Είναι κάτι που δεν κρύβεται και φωνάζει ότι είναι εδώ!

Υπάρχει σε όλους και εκφράζεται με διαφορετικό τρόπο, κάτι που μας κάνει να νιώθουμε καλά… και τώρα που μάθαμε και το γράμμα «γ» στην τάξη… τώρα ποιος μας πιάνει;! Δεν υπάρχει λόγος να μην το γράφουμε κάθε μέρα!

Είναι η λέξη που το ρήμα της, αν το πεις ασυναίρετο, το εννοείς παραπάνω κι αν το πεις συνηρημένο, το λες πιο εύκολα, μα πάλι το νιώθεις βαθιά…

Είναι αυτό που δε ζητάς τίποτα από τον άλλον, πέρα από το να προσπαθεί να είναι καλά! Χωρίς ίχνος εγωισμού! Που τον δέχεσαι όπως είναι και δε θέλεις να αλλάξει τίποτα για ‘σένα, να είναι ο εαυτός του και να μη χρειάζεται φτιασιδώματα ούτε βιτρίνες, αλλά να είναι αυθεντικός.

Είναι ο λόγος που ξυπνάς κι ο λόγος που ανυπομονείς να ζεις κάθε στιγμή. Είναι οι «καλημέρες» που χαίρεσαι να λες, τα νέα που θέλεις να μοιράζεσαι, αλλά και να μαθαίνεις, τα ερεθίσματα και οι εμπειρίες που λατρεύεις να αποκτάς και η αποτίμηση της ημέρας λίγο πριν κλείσουν τα μάτια σου.

Γιατί η απάντηση σε όλα είναι: «Αγάπη μόνο»!

~ Θα προσπαθώ να είμαι εκεί για ό,τι χρειαστεί, να είμαστε μαζί,

μα θα ‘μαι και λίγο μακριά για όσο θα μπορώ, να σε προσέχω εγώ,

για να ‘χεις χώρο όσο θες, χρόνο κι επιλογές,

θα σε στηρίζω κι ας δε συμφωνώ

για όσο θα κοιτώ τα μάτια που αγαπώ,

γιατί όλα τα «μπορώ» τα φτιάχνει το «αγαπώ»… ~

Σ’ αγαπάω! ❤